NIN

2014 vierde Star Club West haar 20-jarig bestaan. De band bracht het dubbelalbum My Ill Women uit in oktober en kreeg frisse commentaren in de pers. Na 2 platen met wat voeten in electronica, leefde My Ill Women eerder van krautrock en noisy experimenten in textuur. Op NIN horen we opnieuw 20 nummers die ieder een eigen universum zijn ver van de rest. De plaat wordt opgediend in twee delen, hetgeen resulteert in een imposante dubbel-LP. Knack hoofdredacteur Bert Bultinck over de ˜twintigdelige trip die NIN heet™: š „ een lawine van ideeën, twintig manieren van vaarwel zeggen, van nonchalant over indringend tot onverschillig „ › šOp het einde van het eerste deel wordt het programma van NIN in helder zonlicht ontbloot, onverbloemd, voor wie het nog niet zou begrepen hebben. Wat de ik-figuur doet terugdeinzen voor het zwart dat ons bedreigt/bedriegt is niet angst, niet dogmatische levenskunst, maar een solide verantwoordelijkheid, een goed begrip van verlies: Once again too close, go away now / want to tell you I™m lost in the dark / but I™m tired of the blame that you take if I go there.› Band Nico Jacobs Wim van den Heuvel Raf de Backer Chris Smet